pobudza

pobudza
• booster

Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • myślenie — 1. Coś daje komuś (wiele, dużo) do myślenia a) «coś budzi w kimś podejrzenia, domysły, zastanawia kogoś»: Ostatni napad w Pomorskiem, gdzie bandyci najpierw napadli na komisariat, „zneutralizowali” policjantów, a później na bank, musi dawać do… …   Słownik frazeologiczny

  • animator — m IV, DB. a, Ms. animatororze; lm M. animatororzy, DB. ów 1. film. «wykonawca serii rysunków do filmu animowanego» 2. teatr. «w teatrze lalkowym: specjalista poruszający lalkami» 3. rzad. «ten, kto inspiruje, wzbudza zainteresowanie do czegoś,… …   Słownik języka polskiego

  • chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego

  • mycie — n I 1. rzecz. od myć Mycie rąk, naczyń. 2. to samo co mycie się Mycie zimną wodą pobudza krążenie. mycie się rzecz. od myć się …   Słownik języka polskiego

  • nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

  • pobudka — ż III, CMs. pobudkadce; lm D. pobudkadek 1. «sygnał wzywający do obudzenia się, do wstawania, do działania, rozpoczęcia czegoś, do gotowości; hasło; samo budzenie» Pobudka bojowa, do boju. Zagrać pobudkę. Zatrąbić na pobudkę. 2. częściej w lm «to …   Słownik języka polskiego

  • pochlebiać — ndk I, pochlebiaćam, pochlebiaćasz, pochlebiaćają, pochlebiaćaj, pochlebiaćał, pochlebiaćany pochlebić dk VIa, pochlebiaćbię, pochlebiaćbisz, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbił, pochlebiaćbiony «wyrażać się o czymś pochlebnie, chwalić, zwykle… …   Słownik języka polskiego

  • podnieta — ż IV, CMs. podnietaecie; lm D. podnietaet 1. «to, co zachęca, pobudza do czegoś; pobudka, zachęta, bodziec» Podnieta do czynu, do pracy, do walki. Coś się staje podnietą, stanowi podnietę do czegoś. Ciekawość jest podnietą do nauki. 2. fizjol.… …   Słownik języka polskiego

  • przywspółczulny — ∆ anat. Układ nerwowy przywspółczulny «część autonomicznego układu nerwowego unerwiająca narządy wewnętrzne, regulująca ich czynności; między innymi hamuje akcję serca, pobudza wydzielanie gruczołów trawiennych; układ nerwowy parasympatyczny» …   Słownik języka polskiego

  • refleksja — ż I, DCMs. refleksjasji; lm D. refleksjasji (refleksjasyj) 1. «głębsze zastanowienie, zastanawianie się, rozmyślanie nad czymś, rozważanie połączone z analizowaniem czegoś; myśl, wypowiedź będąca wynikiem zastanowienia się, rozmyślania» Chłodna,… …   Słownik języka polskiego

  • rzygać — ndk I, rzygaćam, rzygaćasz, rzygaćają, rzygaćaj, rzygaćał rzygnąć dk Va, rzygaćnę, rzygaćniesz, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęła, rzygaćnęli, rzygaćnąwszy, posp. «wyrzucać zawartość żołądka przez przełyk i jamę ustną na zewnątrz; wymiotować, mieć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”